Il buon vino non vuole frasca (goede wijn behoeft geen krans).
L’acqua fa male e il vino fa cantare (van water word je ziek, van wijn ga je zingen)
Voor ik de wijn van deze week ga bezingen eerst een stukje geschiedenis. De eerste berichten over Monte del Fra zijn terug te vinden in de ‘Capitolare’, de historische bibliotheek van Verona, en gaan terug tot in het jaar 1492 toen het domein in het bezit was van de monniken van de Orde van Santa Maria della Scala. Notariele stukken uit die periode laten zien dat het wijndomein door de Orde werd opgedeeld en verhuurd aan vermogende families. De jaarlijkse rente die voldaan moest worden op de dag van St. Michael (29 september) bestond uit 2 vaten gevuld met blauwe druiven en 6 manden met groenten die bezorgd moesten worden aan het klooster van de Orde in Verona. Helaas ging het in 1721 helemaal mis. Nadat de verhuur van de wijngaarden uit handen werd gegeven aan een van de families sloeg de vlam in de pan. De monniken en de families die het wijngoed mochten huren (en ook de families onderling) om het te verbouwen kregen het flink met elkaar aan de stok over de eigendomsrechten van Monte del Fra en zijn wijngaarden. Maar kort nadat een rechter had uitgesproken dat Monte del Fra toebehoorde aan de monniken van de Orde was daar opeens een kleine Fransman. Jawel, de fransman die destijds (in) een groot deel van Europa (Bona) parte(n) heeft gespeeld. De kleine grote man beval bij decreet dat de kerk haar bezittingen op moest geven en dat die geveild moesten worden. En dat was duidelijk geen monnikenwerk. Weer niet veel later behoorde Monte del Fra tot de gebieden in het Noorden van Italie die het toneel waren van vele gevechten. Maar ook daaraan kwam gelukkig en eind. Een deel van de wijngaard van Monte del Fra, het deel dat bij Staffalo was gelegen is zelfs de plaats geweest waar de overgave van de Oostenrijkse overwinning op de Italianen werd geratificeerd. Ongetwijfeld hebben de Italianen daar toch een wijntje op gedronken in die zo inspirerende omgeving.
Vandaag de dag is de 140 hectare land van Monte del Fra het eigendom van de familie Bonomo. En de familie weet er wat van te maken. Ze doen doen hartstikke mooie dingen met hun uit de kluiten gewassen tuin. Ze maken er bijvoorbeeld heerlijke wijnen van veelal inheems druivensoorten. Zoals bijvoorbeeld de Corvina Veronese en Rondinella waar de wijn van de week, een Valpolicella Classico, van gemaakt wordt.
Valpolicella wijnen worden geproduceerd in een brede variatie aan stijlen. Stijlen die varieren van jonge, frisse niet lang gerijpte tafelwijnen (Valpolicella Classico), wijnen met meer body (zoals de Valpolicella Superiore) tot prijzige zoete dessert-wijnen (Recioto della Valpolicella). Zoet doordat de gistingstijd van de gebruikte druiven wordt gehalveerd om zoveel mogelijk van de aanwezige suikers te behouden. De onderstaande Valpolicella-wijn-pyramide geeft een goed overzicht van hoe de verschillende Valpolicella-genres zich tot elkaar verhouden.
Lena di mezzo, aan de oevers van de Lena, waar de Valpolicella Classico van deze week vandaan komt, is een terrasvormige wijngaard met een grootte van ongeveer 17,8 hectare op een hoogte van 250-400 meter boven zeeniveau. Een prachtig heuvelachtig gebied met grondsoorten van klei en kalksteen. Voor deze wijn gebruikte wijnranken zijn geplant in het pergola-systeem. Dit systeem zorgt ervoor dat druiven hoger hangen, waardoor eventuele vorst minder effect heeft, er minder kans is dat de druiven op de grond terechtkomen of dat de druiven worden opgegeten door wijnliefhebbers onder de locale fauna.
Alora! Hoewel goede wijnen geen krans behoeven wil ik deze wijn die u op elk moment in lente- en zomersferen kan brengen graag in uw glas schrijven. Het is een heerlijk geurende lichte maar toch heel smaakvolle wijn voor nu maar zeker voor straks in de tuin of op het balkon. Een wijn dus die de zomer dichterbij brengt en waarvan je zelfs in de kleinste hoeveelheid de behoefte krijgt om te gaan zingen. Volare o-oh, abbeverare o-oh.
Monte del Fra Valpolicello Classico 2012
Biologisch?: Nee
Welk(e) druivenras(sen) zijn voor deze wijn gebruikt? 80% Corvina Veronese en Corvinone en 20% Rondello
Wat ruik ik? De wijn heeft een mooi aroma. U kunt kersen en kersenbloesem ruiken en een klein beetje kruidigheid.
Wat proef ik? Een lichte rode wijn, fris maar smaakvol. De wijn is makkelijk doordrinkbaar en is lichtgekoeld op zijn best. Kersen kunt u ook in de smaak terugvinden. Ook de smaak van ander rood fruit is prominent aanwezig in deze wijn. Een echte lente-wijn. Voor mensen die niet zo vaak (rode) wijn drinken is deze wijn een aanrader.
Wat eet ik erbij? Gerechten die niet al te kruidig zijn, salades en pasta’s. Ook heerlijk als aperitief. 
Is dit een exclusieve wijn (de snob-score)? Niet echt. Het is wel een wijn gemaakt van niet al te bekende druivensoorten. Druivensoorten waar Robert Parker ongetwijfeld weer de rillingen van krijgt. Maar Valpolicella-wijnen genieten een goede bekendheid bij veel wijnliefhebbers en zijn (daarom) goed in Nederland verkrijgbaar.
Wat kost deze wijn? 9,05 euro per fles.
Wat is de prijs/kwaliteits-verhouding? De prijs-kwaliteitsverhouding is goed. Een heerlijk voorbeeld van een goed gemaakte Valpolicella Classico.
(Wanneer) is de wijn op dronk? Deze wijn is nu op dronk en kan tot 3 of 4 jaar (2016) na de oogst mee.
Alcoholpercentage? 12,5%
Serveertemperatuur? Tussen de 16 en 18 graden Celsius. De wijn is overigens ook prima geschikt om in de zomer licht gekoeld (tussen 12 en 15 graden Celcius) te drinken.
Waar is de wijn te verkrijgen? o.a. Bij Wijnhandel Oranje, Oranjestraat 10-12 te Schiedam.
U kunt ook een mailtje sturen naar info@dewijnrecensent.nl met uw bestelling, telefoonnummer en adresgegevens en de wijn wordt zo spoedig mogelijk bij u thuisbezorgd (verzendkosten zijn exclusief).
De wijnrecensent-score: 83/100
