Zo af en toe duiken nog wel eens wat wijnflessen op in scheepswrakken. Beter gezegd; worden wijnen uit scheepswrakken opgedoken. Onlangs nog werd op een wijnfestival in Amerika onder veel belangstelling wijn geproefd die afkomstig was uit een scheepswrak op de zeebodem in de buurt van Bermuda. De wijn was ongeveer 150 jaar oud. Na aandachtig de kleur van de wijn te hebben geinspecteerd, grijs, daar hoefde je geen heel goede ogen voor te hebben en de wijn delicaat te laten walsen namen de sommeliers die de stoute zwemvliezen hadden aangetrokken een slok. Nou, dat was geen pretje. De wijn was gewoon goor. Of, iets lieflijker en in wijnschrijftermen: ‘een koppig boeket van zwavel, met uitgesproken ondertonen van zout water en benzine. Proost!
Toch komt het vaker voor dat wijnen die uit scheepswrakken worden opgedoken juist geweldig zijn. Voor deze scheepswrak-flessen worden soms exorbitante bedragen betaald, soms tot wel 20.000(!) euro per fles. Waarom? Gebleken is dat wijnen die onder water rijpen een ander, langzamer en veel geleidelijker rijpingsproces kennen dan wijnen die aan land rijpen. Onder water is er geen geluid, geen licht, en het zoutgehalte van het water en de beweging van het water creeeren een ideale omgeving om wijn te laten rijpen, zo is het betoog van de wijnmakers die experimenteren met deze manier van ‘wijn maken’. De temperatuur en de waterdruk blijven stabiel, wat mede zorgt voor een ideale rijpingsatmosfeer.
Sceptici echter denken dat het onder water laten rijpen van wijnen vooral een manier is om de verkoop van wijn naar nieuwe en bij voorkeur groter hoogten te stuwen. Dat is geen gekke gedachte. Voor wijnen die wijnmakers naar de zeebodem hebben laten zakken om daar maandenlang te rijpen wordt veel geld betaald. Toch overheerst de mening bij vooraanstaande sommeliers en wijndeskundigen die zich hebben verdiept in dit rijpingsproces en vele vele onder water gerijpte wijnen hebben geproefd, dat deze wijnen zachter en ronder smaken, dieper van kleur zijn en intenser aroma’s kennen. Deze wijnen kennen een zeer geleidelijke ontwikkeling, alsof de tijd heeft stilgestaan. En dat proef je. Zo betoogt de onderwaterwijnen-fanclub.
Op verschillende plaatsen in de wereld worden wijnen in het diepe gegooid. Bijvoorbeeld door Mira winery uit de Napa Valley in Californie. Een fles wijn die eerst voor 48 dollar van de hand en over de tong ging wordt nu, na de rijping onder water, verkocht voor 1000 dollar. Yihaa!! Maar ook in Spanje, Frankrijk en Italie wordt al een tijdje geexperimenteerd met onderwater-rijping. Het destijds beste restaurant ter wereld, ‘El Bulli’ in Spanje, heeft in samenwerking met Espelt Viticultors winery 300 flessen, witte, rode en bubbelwijnen voor een periode van 400 dagen op de zeebodem laten rijpen om daarna te schenken in dat fameuze restaurant. Dat El Bulli, jarenlang eenzaam aan de top en toonaangevend op culinair gebied zijn naam hieraan heeft verbonden is natuurlijk de regelrecht beste aanbeveling voor het op deze manier laten rijpen van wijn.
Of ik zelf al eens een onderwaterwijn geproefd heb? Leuk dat u het vraagt! Ja. Na enig zoeken. Het valt nogal niet mee om betaalbare onder water gerijpte wijnen te vinden. Uiteindelijk kwam ik uit bij Chateau du Coureau in Graves, Frankrijk. Aan de witte Le Blanc des Cabanes van deze wijnmaker, een typische Bordeaux-blend van semillon en sauvignon blanc hoefde vanwege de rijping onder water geen sulfiet te worden toegevoegd. Na 8 maanden rijping op de bodem van de baai van Arcachon worden de flessen opgedoken en zijn ze klaar voor verkoop.
Na een email met een verzoek om wat infomatie werd ik uitgenodigd om naar een wijnbeurs in Lille te komen waar de familie Labeyrie hun wijnen zouden komen laten proeven. Natuurlijk ging ik graag op de uitnodiging in en een aantal weken later reisde ik met een kistje wijnen van Chateau du Coureau (zoals hiernaast afgebeeld) in de kofferbak en oren die nog natuten van de enthousiaste verhalen van de familie Labeyrie vanuit Lille terug naar Delft.
En toen werd er geproefd. Dat viel toch een beetje tegen.Tijdens een blindproeverij met een proefpanel van geoefende en minder geoefende wijnliefhebbers werd nogal verdeeld gereageerd op de onderwaterwijn van Chateau du Coureau. De wijnen die geproefd werden waren allen blends van semillon en sauvignon blanc maar de wijn die het meest gewaardeerd werd was niet de onder water gerijpte wijn uit de Bordeaux maar een wijn afkomstig uit de Bergerac. Daarover hieronder meer.
De Blanc des Cabanes miste de expressiviteit van de andere twee sauvignon-semillon blends. De geur ingetogen citrus en onrijpe bananen. Zeker smaakvol en karakteristiek maar stug. Een wijn die nogal op zichzelf is. De volgende dag bleek de wijn iets meer uit de schulp of in dit geval schelp gekropen maar hij haalde het niet bij de winnaar van de proeverij:
Chateau de la Jaubertie, Bergerac Blanc 2014, Frankrijk
Een blend van 85% sauvignon en 15% semillon. Twintig procent van de wijn heeft een flinterdun houten zomerjasje gekregen in gebruikte eikenhouten vaten. Een wijn met expressieve en uitbundig rondhuppelende aroma’s en smaaknuances van citrus, een heel klein beetje ananas, appel en kruisbessen. Fris, sappig en rond met een fijne frisse middellange afdronk. Een heerlijke doordrinkwijn, zeer geschikt als aperitief maar ook bij lichte maaltijden mans genoeg om salades, gerechten met vlees, en visgerechten (kabeljauw) te voorzien van de finishing touch. Heerlijk voor de warme dagen en avonden in de (chateau-)tuin!!
Alcohol: 13%
Waar te koop?: wijnhandels van Les Genereux
Prijs: 7,40 euro
DWR-score: 87/100
vanaf het begin onderscheidend zijn. En dat is gelukt. Niet alleen als het gaat om de kwaliteit van de wijnen die gemaakt worden maar ook door de bijzondere manier waarop het wijnbedrijf is georganiseerd. Samen met zijn buurman, Richard Astor, heeft Solms zijn werknemers door middel van het uitgeven van obligaties in staat gesteld het aanpalende Deltameer-landgoed te kopen. Solms Delta bestaat nu uit drie estates die alle drie delen in de winst. Solms, Astor, alle werknemers van het bedrijf en iedereen op het terrein van het wijngoed woonachtig, allen samen zijn begunstigden van de door Solms en Astor opgerichte Trust.
